Πόνος στην πλάτη

Ο πόνος στην πλάτη και τον πόνο στον αυχένα είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για την αναζήτηση ιατρικής φροντίδας. Ο πόνος προκαλείται συνήθως από προβλήματα με το μυοσκελετικό σύστημα - πιο έντονο με προβλήματα με τη σπονδυλική στήλη, συμπεριλαμβανομένων των οστών της σπονδυλικής στήλης (σπονδύλων), των δίσκων και των μυών και των συνδέσμων που τους υποστηρίζουν. Μερικές φορές ο πόνος στην πλάτη προκαλείται από μια κατάσταση που δεν επηρεάζει το μυοσκελετικό σύστημα.

Ο πόνος στην πλάτη είναι συχνότερος σε ηλικιωμένες ομάδες, επηρεάζοντας περισσότερους από τους μισούς ανθρώπους άνω των 60 ετών. Αυτό οδηγεί σε σημαντικό κόστος όσον αφορά τις πληρωμές υγειονομικής περίθαλψης, τα επιδόματα αναπηρίας και τις χαμένες ώρες εργασίας.

Η σπονδυλική στήλη (σπονδυλική στήλη) αποτελείται από σπονδύλους. Υπάρχουν δίσκοι απορρόφησης κραδασμών μεταξύ των σπονδύλων. Οι δίσκοι έχουν ένα σκληρό εξωτερικό στρώμα ινώδους καρκινοειδούς ιστού και μια μαλακή, ζελέ εσωτερική ουσία που ονομάζεται πυρήνας. Κάθε σπόνδυλος έχει δύο αρμούς πίσω από τους δίσκους. Αυτές οι αρθρώσεις ονομάζονται αρθρώσεις. Οι αρθρικές επιφάνειες ενός σπονδυλικού σώματος βρίσκονται στις αρθρικές επιφάνειες του άλλου κάτω από αυτό, σχηματίζοντας έναν σύνδεσμο. Οι αρθρώσεις, και μαζί τους ολόκληρη η σπονδυλική στήλη, σταθεροποιούνται από συνδέσμους και μυς, δηλαδή:

• Δύο μύες iliopsoas που τρέχουν και στις δύο πλευρές της σπονδυλικής στήλης
• Δύο μύες της πλάτης που στέλνουν ολόκληρο το μήκος της σπονδυλικής στήλης πίσω από αυτό
• Πολλοί βραχείς παρασπονδυλικοί μύες που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων

Ο νωτιαίος μυελός βρίσκεται στο νωτιαίο κανάλι. Σε όλο το μήκος του νωτιαίου μυελού, μέσω των οπών μεταξύ των σπονδύλων και στις δύο πλευρές, τα νωτιαία νεύρα εξέρχονται, η λειτουργία των οποίων είναι να ενώσει όλα τα νεύρα στο σώμα. Το τμήμα του νωτιαίου νεύρου κοντά στον νωτιαίο μυελό ονομάζεται ρίζα. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων της θέσης των ριζών των νωτιαίων νεύρων, μπορούν να συμπιεστούν (συμπίεση) με τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που οδηγεί σε πόνο.

Η κάτω σπονδυλική στήλη (οσφυϊκή μοίρα) στην κορυφή συνδέεται με την άνω σπονδυλική στήλη (θωρακική σπονδυλική στήλη) και κάτω από τη λεκάνη μέσω του οστού του ιερού. Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι αρκετά εύκαμπτη ώστε να λυγίζει, να στρίβει και να λυγίζει, και παρέχει δύναμη ενώ στέκεται, περπατά και ανυψώνει. Έτσι, το κάτω μέρος της πλάτης εμπλέκεται σε σχεδόν όλους τους τύπους καθημερινών δραστηριοτήτων. Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να επηρεάσει διάφορες δραστηριότητες και να επιδεινώσει την ποιότητα ζωής.

Τύποι πόνου στην πλάτη

Οι συνήθεις τύποι πόνου στην πλάτη περιλαμβάνουν τον εντοπισμένο, τον ακτινοβόλο και τον πόνο.

Τοπικός πόνοςεμφανίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή της κάτω πλάτης. Είναι ο πιο κοινός τύπος πόνου στην πλάτη. Η αιτία είναι συνήθως ένας τραυματισμός στο δίσκο, η αρθρίτιδα της άρθρωσης και, λιγότερο συχνά, ένα μυϊκό στέλεχος. Ο πόνος μπορεί να είναι συνεχής και πόνος, ή σε μια συγκεκριμένη στιγμή μπορεί να αντικατασταθεί από διαλείπουμενο οξύ πόνο. Ξαφνικός πόνος μπορεί να εμφανιστεί όταν το τραύμα είναι η αιτία. Ο τοπικός πόνος μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί με αλλαγή στη θέση. Το άγγιγμα του κάτω μέρους μπορεί να είναι επώδυνο. Οι μυϊκοί σπασμοί είναι δυνατοί.

Ακτινοβολώντας πόνοΕίναι πόνος στην πλάτη που εξαπλώνεται στο πόδι. Ο πόνος μπορεί να είναι θαμπός ή έντονος και έντονος. Συνήθως, επηρεάζει μόνο την πλευρά ή το πίσω μέρος του ποδιού και μπορεί να εκτείνεται στο πόδι ή μόνο στο γόνατο. Η ακτινοβολία του πόνου είναι συνήθως μια εκδήλωση συμπίεσης της ρίζας του νωτιαίου νεύρου σε διαταραχές όπως κήλη, ισχιαλγία, οστεοαρθρίτιδα ή στένωση της σπονδυλικής στήλης. Ο βήχας, το φτέρνισμα, το τέντωμα ή η κάμψη με τα πόδια σας ευθεία μπορεί να είναι επώδυνη. Όταν η ρίζα του νωτιαίου νεύρου συμπιέζεται, ο πόνος μπορεί να συνοδεύεται από αδυναμία στους μυς των ποδιών, αίσθημα μυρμήγκιασμα ή ακόμη και απώλεια αίσθησης. Σε σπάνιες περιπτώσεις, εμφανίζεται απώλεια ελέγχου ούρησης (ακράτεια ούρων) ή απώλεια ελέγχου των κινήσεων του εντέρου (ακράτεια κοπράνων).

Αντανάκλαση του πόνουαισθητή σε μέρος διαφορετικό από την πραγματική αιτία του πόνουΓια παράδειγμα, ορισμένα άτομα με καρδιακή προσβολή αισθάνονται πόνο στο αριστερό τους χέρι. Ο ανακλώμενος πόνος από τα εσωτερικά όργανα στο κάτω μέρος της πλάτης είναι κυρίως βαθύς και πονάει στη φύση και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ο ακριβής εντοπισμός του. Κατά κανόνα, με την κίνηση, ο πόνος δεν αυξάνεται, σε αντίθεση με τον πόνο που συνοδεύει τις διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος.

Οι λόγοι

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος στην πλάτη είναι συνέπεια ασθενειών της σπονδυλικής στήλης και των γύρω αρθρώσεων, των μυών, των συνδέσμων και των ριζών των νωτιαίων νεύρων, καθώς και των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Συχνά, δεν μπορεί να εντοπιστεί μια συγκεκριμένη αιτία. Οποιαδήποτε επώδυνη νωτιαία νόσος μπορεί να οδηγήσει σε αντανακλαστική συστολή (σπασμός) των μυών γύρω από τη σπονδυλική στήλη. Ο σπασμός μπορεί να αυξήσει τον πόνο. Το άγχος μπορεί να επιδεινώσει τον πόνο στην πλάτη, αλλά ο μηχανισμός δεν είναι σαφής.

Μερικές φορές, ο πόνος στην πλάτη προκαλείται από μια διαταραχή που δεν επηρεάζει τη σπονδυλική στήλη, όπως καρκίνος, γυναικολογικές καταστάσεις (όπως προεμμηνορροϊκό σύνδρομο), νεφρική νόσο (όπως πέτρες στα νεφρά), ασθένεια του ουροποιητικού συστήματος (όπως λοιμώξεις των νεφρών, της ουροδόχου κύστης , και τον προστάτη) και το πεπτικό σύστημα (για παράδειγμα, εκκολπωματίτιδα), καθώς και ασθένειες των μεγάλων αρτηριών που βρίσκονται κοντά στη σπονδυλική στήλη.

Συχνές αιτίες

Συχνές αιτίες του πόνου στην πλάτη περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Οστεοαρθρίτιδα
• Κατάγματα συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης
• Ένας δίσκος που έχει υποστεί ρήξη ή κήλη
• Σπονδυλική στένωση στην οσφυϊκή μοίρα
• Σπονδυλολίσθηση
• Βλάβη στους μύες και τους συνδέσμους
• Ινομυαλγία

Βλάβημπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια κανονικών δραστηριοτήτων (για παράδειγμα, ανύψωση βαρέων αντικειμένων, άσκηση, απρόσμενη κίνηση) ή ως αποτέλεσμα τραυματισμού, όπως πτώση ή τροχαίο ατύχημα. Συνήθως, οι μελέτες απεικόνισης δεν δείχνουν συγκεκριμένες βλάβες, αλλά οι γιατροί υποπτεύονται ότι επηρεάζονται μερικοί μύες και / ή σύνδεσμοι.

Οστεοαρθρίτιδα(εκφυλιστική αρθρίτιδα) προκαλεί φθορά του χόνδρου μεταξύ των αρθρικών επιφανειών και του σχηματισμού των οστών των οστών (οστεόφυτα). Αυτή η ασθένεια οφείλεται εν μέρει σε χρόνια φθοράς των ιστών. Με σοβαρό εκφυλισμό και απώλεια ύψους δίσκου, τα οστεοφύτα στα foramen μπορούν να συμπιέσουν τις ρίζες των νωτιαίων νεύρων. Όλες αυτές οι αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε πόνο στην πλάτη και δυσκαμψία.

Κατάγματα συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης (λόγω συμπίεσης)(σπονδυλικά κατάγματα) συμβαίνουν συχνά όταν η οστική πυκνότητα μειώνεται λόγω της οστεοπόρωσης, η οποία συνήθως αναπτύσσεται με την ηλικία. Ωστόσο, κατάγματα που οφείλονται στην οστεοπόρωση τείνουν να εμφανίζονται στην άνω και τη μέση πλάτη και συνοδεύονται από πόνο σε αυτές τις περιοχές παρά στην κάτω σπονδυλική στήλη.

Ένας δίσκος που έχει υποστεί ρήξη ή κήλημπορεί να προκαλέσει πόνο στην πλάτη. Ο δίσκος αντιπροσωπεύεται από ένα πυκνό εξωτερικό στρώμα και ένα μαλακό, ζελέ κεντρικό τμήμα. Εάν ο δίσκος βρίσκεται σε συνεχή πίεση από τους σπονδύλους πάνω και κάτω (για παράδειγμα, όταν κάμπτεται προς τα εμπρός, ειδικά όταν σηκώνει βαριά αντικείμενα), το εξωτερικό του στρώμα μπορεί να σπάσει (σχίσιμο), προκαλώντας πόνο.

Σπονδυλική στένωση στην οσφυϊκή μοίρα- Στένωση του νωτιαίου σωλήνα (το οποίο διατρέχει το κέντρο της σπονδυλικής στήλης και περιέχει το νωτιαίο μυελό και τη δέσμη των νεύρων που εκτείνονται προς τα κάτω από το κάτω μέρος του νωτιαίου μυελού) στην οσφυϊκή περιοχή. Είναι μια κοινή αιτία χαμηλού πόνου στην πλάτη σε ηλικιωμένους. Η σπονδυλική στένωση αναπτύσσεται επίσης στη μέση ηλικία σε άτομα των οποίων ο νωτιαίος σωλήνας είναι στενός από τη γέννηση. Η σπονδυλική στένωση προκαλείται από διαταραχές όπως η οστεοαρθρίτιδα, η σπονδυλολίσθηση, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και η νόσος του Paget.

Η σπονδυλική στένωση μπορεί να προκαλέσει ισχιαλγία καθώς και πόνο στην πλάτη.

Σπονδυλολίσθηση- μερική μετατόπιση του σπονδύλου στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης. Ένας τύπος εμφανίζεται συνήθως κατά την εφηβεία ή την εφηβεία (συχνά σε αθλητές) και προκαλείται από τραυματισμό που σπάει ένα τμήμα των σπονδύλων. Εάν επηρεάζονται και οι δύο πλευρές του σπονδύλου, ο σπόνδυλος μπορεί να ολισθήσει προς τα εμπρός πάνω από τον υποκείμενο σπόνδυλο. Η σπονδυλολίσθηση μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε ηλικιωμένους, αλλά κυρίως ως αποτέλεσμα εκφυλιστικής νόσου. Με την ανάπτυξη της σπονδυλολίσθησης στην ενηλικίωση, αυξάνεται ο κίνδυνος στένωσης της σπονδυλικής στήλης στην οσφυϊκή περιοχή.

ΙνομυαλγίαΕίναι μια κοινή αιτία πόνου που επηρεάζει πολλά μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της κάτω μέσης. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε χρόνιο διάχυτο πόνο στους μύες και άλλους μαλακούς ιστούς έξω από το κάτω μέρος της πλάτης. Η ινομυαλγία χαρακτηρίζεται επίσης από διαταραχές του ύπνου και κόπωση.

Ερευνες

Οι δοκιμές συνήθως δεν συνταγογραφούνται επειδή ο περισσότερος πόνος στην πλάτη οφείλεται σε οστεοαρθρίτιδα, διαστρέμματα ή άλλες μικρές μυοσκελετικές διαταραχές και υποχωρεί εντός 6 εβδομάδων. Οι δοκιμές απεικόνισης απαιτούνται συχνά εάν:

• υπάρχει υποψία άλλου λόγου.
• υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια.
• ο πόνος στην πλάτη επιμένει.

Η αξιολόγηση μπορεί επίσης να παραγγελθεί εάν δεν υπάρχει ανταπόκριση στην αρχική θεραπεία ή εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν ή αλλάξουν.

Οι ακτίνες Χ του κάτω μέρους μπορούν να παρέχουν μόνο μια εικόνα των οστών. Τέτοιες εικόνες μπορούν να ανιχνεύσουν εκφυλιστικές αλλαγές λόγω οστεοαρθρίτιδας, καταγμάτων σπονδυλικής συμπίεσης, σπονδυλολίσθησης και αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας. Ωστόσο, η μαγνητική τομογραφία (MRI) ή η υπολογιστική τομογραφία (CT) μπορεί να παρέχει μια σαφή εικόνα των οστών και, όπως είναι τυπικό για τη μαγνητική τομογραφία, να εμφανίζει μαλακό ιστό (συμπεριλαμβανομένων δίσκων και ορισμένων νεύρων). Μια μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία συνήθως απαιτείται όταν οι γιατροί καθορίζουν την παρουσία διαταραχών που οδηγούν σε ορισμένες αλλαγές στη δομή των οστών, καθώς και σε ασθένειες μαλακών ιστών.

Εάν υπάρχει υποψία συμπίεσης νωτιαίου μυελού, η μαγνητική τομογραφία γίνεται το συντομότερο δυνατό. Σε σπάνιες περιπτώσεις, όταν τα αποτελέσματα της μαγνητικής τομογραφίας είναι ασαφή, καθίσταται απαραίτητη η πραγματοποίηση μυελογραφίας με CT. Σπάνια, εάν υπάρχει υποψία κακοήθους όγκου ή λοίμωξης, πρέπει να ληφθεί δείγμα ιστού (βιοψία) για ανάλυση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, πραγματοποιείται ηλεκτρομυογραφία και εξετάσεις για τη μελέτη της αγωγής νεύρων για να επιβεβαιωθεί η παρουσία, ο εντοπισμός και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η διάρκεια και η σοβαρότητα της συμπίεσης της ρίζας του νωτιαίου νεύρου.

Προφύλαξη

Οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης πόνου στην πλάτη, λαμβάνοντας τα ακόλουθα μέτρα:

• φυσικές ασκήσεις;
• ασκήσεις για ενίσχυση και τέντωμα των μυών.
• διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους.
• διατηρώντας τη σωστή στάση του σώματος.
• συμμόρφωση με τις συστάσεις για ασφαλή άρση βαρών.

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη του πόνου στην πλάτη είναι μέσω τακτικής άσκησης. Συνιστάται αερόβια άσκηση και ειδικές ασκήσεις για την ανάπτυξη μυϊκής δύναμης και τεντώματος.

Η αερόβια άσκηση, όπως το κολύμπι και το περπάτημα, βελτιώνει τη συνολική φυσική κατάσταση και ενισχύει τους μυς.

Ειδικές ασκήσεις για την ανάπτυξη της μυϊκής δύναμης και το τέντωμα των μυών του κοιλιακού τοιχώματος, των γλουτών και της πλάτης (βαθιές μύες του κορμού), σας επιτρέπουν να σταθεροποιήσετε τη σπονδυλική στήλη και να μειώσετε το τέντωμα των δίσκων που απορροφούν τη σπονδυλική στήλη και τους συνδέσμους που Κράτησέ τους.

Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης περιλαμβάνουν πυελικές κλίσεις και κοιλιακές κρίσεις. Οι ασκήσεις τεντώματος περιλαμβάνουν τέντωμα κάμπτοντας τα γόνατα στο στήθος. Σε μερικούς ανθρώπους, οι ασκήσεις τεντώματος μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο πόνο στην πλάτη, επομένως πρέπει να δίνεται προσοχή. Ο βασικός κανόνας είναι ότι κάθε άσκηση που προκαλεί ή επιδεινώνει τον πόνο στην πλάτη πρέπει να σταματήσει. Οι ασκήσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται έως ότου αισθανθείτε ήπια (αλλά όχι ακραία) μυϊκή κόπωση. Η αναπνοή είναι απαραίτητη κατά τη διάρκεια της άσκησης. Τα άτομα με πόνο στην πλάτη πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό πριν από την άσκηση.

Πυελικές κλίσεις Πάρτε μια ύπτια θέση με τα γόνατα λυγισμένα, τακούνια στο πάτωμα, φορτώστε τα τακούνια. Πιέστε την πλάτη σας στο πάτωμα, τεντώστε τους γλουτούς σας (σηκώστε τους περίπου μισή ίντσα από το πάτωμα) και τεντώστε τους κοιλιακούς μυς σας. Κρατήστε αυτή τη θέση για μέτρηση 10. Επαναλάβετε 20 φορές.
Ψέματα Ξαπλώστε στον ύπνο σας με τα γόνατα λυγισμένα και τα πόδια σας επίπεδα στο πάτωμα. Διπλώστε τα χέρια σας πάνω στο στήθος σας. Σφίξτε τους κοιλιακούς μυς σας, σηκώστε αργά τους ώμους σας περίπου 10 ίντσες από το πάτωμα, διατηρώντας το κεφάλι σας ίσιο (το πηγούνι σας δεν πρέπει να αγγίζει το στήθος σας). Χαλαρώστε τους κοιλιακούς μυς σας, χαμηλώστε αργά τους ώμους σας. Κάντε 3 σετ των 10 επαναλήψεων.
Εκτείνεται με τα γόνατα στο στήθος Πάρτε μια ύπτια θέση, ισιώστε. Τοποθετήστε και τις δύο παλάμες κάτω από το ένα γόνατο και πιέστε το στο στήθος σας. Κρατήστε τη θέση για μια μέτρηση 10. Χαμηλώστε αργά το πόδι σας και επαναλάβετε την άσκηση στο άλλο πόδι. Κάντε την άσκηση 10 φορές.

Η άσκηση διευκολύνει επίσης τη διατήρηση του επιθυμητού σωματικού βάρους. Η άσκηση βοηθά επίσης στη διατήρηση της πυκνότητας των οστών. Έτσι, η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης δύο καταστάσεων που μπορούν να προκαλέσουν πόνο στη μέση: παχυσαρκία και οστεοπόρωση.

Η σωστή στάση του σώματος ενώ στέκεστε και κάθεστε μειώνει το άγχος στην πλάτη. Θα πρέπει να αποφεύγεται το χαλάρισμα. Τα καθίσματα των καρεκλών πρέπει να ρυθμίζονται σε ύψος έτσι ώστε τα πόδια να είναι επίπεδα στο πάτωμα, τα γόνατα κάμπτονται ελαφρώς και το κάτω μέρος της πλάτης είναι άνετο στο πίσω μέρος της καρέκλας. Εάν η καρέκλα δεν παρέχει υποστήριξη για το κάτω μέρος της πλάτης, ένα μαξιλάρι μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από αυτό. Σε καθιστή θέση, συνιστάται να βάζετε τα πόδια σας στο πάτωμα και όχι να διασχίζετε τα πόδια σας. Τα άτομα που είναι άρρωστα δεν πρέπει να στέκονται ή να κάθονται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν πρέπει να σταθείτε ή να καθίσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι συχνές αλλαγές θέσης μπορούν να μειώσουν την πίεση στην πλάτη σας.

Θεραπευτική αγωγή

Εάν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί μια συγκεκριμένη αιτία, η ασθένεια αντιμετωπίζεται. Για παράδειγμα, τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μιας μόλυνσης του προστάτη. Ωστόσο, δεν υπάρχει θεραπεία για πόνο στη διάστρεμμα στο μυοσκελετικό σύστημα ή πόνο που προκαλείται από άλλες καταστάσεις. Ωστόσο, η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί μέσω γενικών μέτρων. Συνήθως, τέτοια μέτρα χρησιμοποιούνται επίσης κατά την συμπίεση της ρίζας του νωτιαίου νεύρου.

Γενικά μέτρα για τον πόνο στην πλάτη

Τα πιθανά μέτρα περιλαμβάνουν:

• Πραγματοποίηση αλλαγών σε δραστηριότητες
• Λήψη ανακουφιστικών πόνων
• Εφαρμόζοντας θερμότητα ή κρύο στην οδυνηρή περιοχή
• Ελαφριά άσκηση, αν είναι ανεκτή

Για πιο πρόσφατο πόνο στην πλάτη, η θεραπεία ξεκινά με την εξάλειψη δραστηριοτήτων που τεντώνουν την πλάτη και προκαλούν πόνο, όπως άρση βαρών και κάμψη. Η ανάπαυση στο κρεβάτι δεν επιταχύνει την ανακούφιση από τον πόνο και οι περισσότεροι επαγγελματίες προτείνουν να κάνετε ελαφριά δουλειά. Η ανάπαυση στο κρεβάτι, απαραίτητη για την ανακούφιση από τον έντονο πόνο, δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 1 ή 2 ημέρες. Η παρατεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι αποδυναμώνει τους μυς του πυρήνα και αυξάνει την ακαμψία, οδηγώντας σε χειρότερο πόνο στην πλάτη και βραδύτερη ανάρρωση. Οι κορσέδες και η πρόσφυση είναι αναποτελεσματικοί. Η πρόσφυση μπορεί να επιβραδύνει την επούλωση.

Μη συνταγογραφούμενα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο και να μειώσουν τη φλεγμονή. Μερικές φορές συνταγογραφούνται αναλγητικά οπιοειδών εάν τα ΜΣΑΦ δεν παρέχουν επαρκή ανακούφιση από τον πόνο, αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για μικρό χρονικό διάστημα, καθώς η μακροχρόνια χρήση οπιοειδών αναλγητικών μπορεί, αντίθετα, να αυξήσει την ευαισθησία στον πόνο, να προκαλέσει παρενέργειες και να αυξήσει τον κίνδυνο εθισμού και εξάρτησης.

Τα μυοχαλαρωτικά μπορούν μερικές φορές να ανακουφίσουν τους μυϊκούς σπασμούς, αλλά η αποτελεσματικότητά τους είναι αμφισβητήσιμη. Αυτά τα φάρμακα δεν συνιστώνται σε ηλικιωμένους ασθενείς που είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν παρενέργειες όπως υπνηλία και αποπροσανατολισμό. Οι γιατροί προσπαθούν να μην συνταγογραφήσουν μυοχαλαρωτικά εάν ο ασθενής δεν έχει ορατούς και αισθητούς μυϊκούς σπασμούς. Εάν συνταγογραφούνται μυοχαλαρωτικά, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για περισσότερο από 72 ώρες. Οι γιατροί μερικές φορές συνιστούν τη λήψη τους λίγο πριν από το κρεβάτι.

Το μασάζ μπορεί να προσφέρει κάποια προσωρινή ανακούφιση από τον πόνο στη μέση. Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει θετικά αποτελέσματα στον βελονισμό, ενώ άλλες έχουν αντικρούσει αυτά τα ευρήματα. Ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης από χειροπράκτες ή άλλους γιατρούς (όπως οστεοπαθητικοί γιατροί), σε συνδυασμό με ένα πρόγραμμα άσκησης, μπορεί επίσης να ανακουφίσει τον πόνο. Ωστόσο, ο χειρισμός της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόσθετου τραυματισμού και θα πρέπει να αποφεύγεται σε άτομα με φλεγμονώδη αρθρίτιδα, προβλήματα λαιμού που προκαλούν αστάθεια του τραχήλου της μήτρας ή δίσκους με κήλη.

Συνιστάται να κοιμάστε σε μια άνετη θέση σε ένα μεσαίο σταθερό στρώμα. Τα άτομα που κοιμούνται στην πλάτη τους πρέπει να έχουν ένα μαξιλάρι κάτω από τα γόνατά τους. Οι ασθενείς που κοιμούνται στο πλάι τους πρέπει να χρησιμοποιούν ένα μαξιλάρι που επιτρέπει στο κεφάλι τους να διατηρείται σε ουδέτερη θέση (χωρίς να λυγίζει το λαιμό πάνω ή κάτω). Οι ασθενείς θα πρέπει να τοποθετήσουν ένα δεύτερο μαξιλάρι ανάμεσα στα γόνατα, με τα γόνατα και τους γοφούς ελαφρώς λυγισμένους, εάν αυτό ανακουφίζει τον πόνο στη μέση. Οι ασθενείς μπορούν ακόμα να κοιμούνται στο στομάχι τους εάν αισθάνονται άνετα.

Συνεχίστε ή ξεκινήστε να λαμβάνετε άλλα προληπτικά μέτρα (σωστή στάση σώματος, σωστή τεχνική ανύψωσης βάρους). Κατά τη διεξαγωγή τέτοιων συμβάντων, οι προσβολές του πόνου στην πλάτη εξαφανίζονται κυρίως κατά την περίοδο από αρκετές ημέρες έως 2 εβδομάδες. Ανεξάρτητα από τη θεραπεία, το 80 έως 90% αυτών των προσβολών υποχωρούν εντός 6 εβδομάδων.

Θεραπεία χρόνιου πόνου στην πλάτη

Απαιτούνται επιπλέον μέτρα για τη θεραπεία του χρόνιου πόνου στην πλάτη. Συνιστάται αεροβική άσκηση και συνιστάται απώλεια βάρους εάν είναι απαραίτητο. Εάν τα αναλγητικά είναι αναποτελεσματικά, πρέπει να συνταγογραφούνται άλλες θεραπείες.

Είναι δυνατή η διαδερμική ηλεκτρονευροδιέγερση (TENS). Οι συσκευές CHENS δημιουργούν ένα ασθενές εναλλασσόμενο ρεύμα που προκαλεί μια ελαφριά αίσθηση μυρμηγκιάσματος. Αυτό το ρεύμα μπορεί να εμποδίσει τη μετάδοση ορισμένων αισθήσεων πόνου από τον νωτιαίο μυελό στον εγκέφαλο. Το ρεύμα μπορεί να εφαρμοστεί στην επώδυνη περιοχή αρκετές φορές την ημέρα, η διάρκεια της συνεδρίας κυμαίνεται από 20 λεπτά έως αρκετές ώρες, ανάλογα με τη σοβαρότητα του πόνου.

Μερικές φορές κορτικοστεροειδή με τοπικό αναισθητικό εγχέονται περιοδικά στην άρθρωση της σπονδυλικής στήλης ή στον επισκληρίδιο χώρο - μεταξύ της σπονδυλικής στήλης και του εξωτερικού στρώματος του ιστού που καλύπτει τον νωτιαίο μυελό. Οι επισκληρίδιες ενέσεις μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικές για την ισχιαλγία, κάτι που οφείλεται περισσότερο σε κήλη και όχι στένωση της οσφυϊκής μοίρας. Ωστόσο, μπορεί να μην έχουν μακροπρόθεσμα ευεργετικά αποτελέσματα. Συνήθως διαρκούν μόνο λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Ο κύριος σκοπός τους είναι να ανακουφίσουν τον πόνο, ώστε να μπορείτε να ασκείστε για μακροχρόνια ανακούφιση από τον πόνο.

Χειρουργική επέμβαση στην πλάτη

Σε περιπτώσεις όπου ένας κήλη με δίσκο οδηγεί σε επίμονη ή χρόνια ισχιαλγία, αδυναμία, απώλεια ευαισθησίας ή ακράτεια κοπράνων και ούρων, μπορεί να είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε χειρουργικά το προεξέχον τμήμα του δίσκου (δισκεκτομή) και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μέρος του σπονδύλου (λαμιντεκτομή).

Σε σοβαρή στένωση της σπονδυλικής στήλης, ένα μεγάλο μέρος του οπίσθιου σπονδύλου (ελάσματα του σπονδυλικού τόξου) μπορεί να αφαιρεθεί για την επέκτασή του (οσφυϊκή στρωματοποίηση). Συνήθως απαιτείται γενική αναισθησία. Η διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο είναι συνήθως 4 έως 5 ημέρες. Οι ασθενείς θα είναι σε θέση να επιστρέψουν στις φυσιολογικές δραστηριότητες σε 3-4 μήνες. Η επαρκής ή πλήρης ανάρρωση παρατηρείται σε περίπου τα δύο τρίτα των ασθενών. Για τους υπόλοιπους ασθενείς, τέτοια χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτρέψει τον πόνο και την επιδείνωση άλλων συμπτωμάτων.

Εάν η σπονδυλική στήλη είναι ασταθής (που μπορεί να προκύψει από σοβαρό κήλη, σπονδυλολίσθηση ή λαμινεκτομή για στένωση της σπονδυλικής στήλης), μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση για τη σύντηξη των σπονδύλων (που ονομάζεται αρθροδεσία των οσφυϊκών σπονδύλων)Ωστόσο, η σύντηξη περιορίζει την κινητικότητα, μπορεί να συνοδεύεται από υπερβολικό μηχανικό στρες στην υπόλοιπη σπονδυλική στήλη και να προκαλεί προβλήματα στο μέλλον.

Κατάγματα συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης

Τα κατάγματα συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης είναι αρκετά κοινά σε γυναίκες άνω των 50 ετών. Μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά χωρίς χειρουργική επέμβαση, με τιράντες, αναλγητικά και πιθανώς ρινικό σπρέι καλσιτονίνης, το οποίο δεν θα βοηθήσει στην επούλωση των οστών αλλά μπορεί να μειώσει τον πόνο.

Εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκής έλεγχος του πόνου, είναι διαθέσιμες δύο χειρουργικές επιλογές:

• Vertebroplasty: η ένεση τσιμεντοκονίας σε ένα σπασμένο οστό.
• Κυκλοπλαστική: Εισαγωγή μπαλονιού σε σπασμένο οστό για δημιουργία χώρου. Στη συνέχεια, το μπαλόνι γεμίζει με τσιμέντο.

Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι μακροπρόθεσμα, η αποτελεσματικότητα αυτών των χειρουργικών διαδικασιών δεν υπερβαίνει την αποτελεσματικότητα των μη χειρουργικών επιλογών θεραπείας.

Βασικά σημεία

• Ο πόνος στην πλάτη είναι συχνός. Συνήθως προκαλείται από μυοσκελετικές διαταραχές της σπονδυλικής στήλης και παράγοντες όπως κόπωση, παχυσαρκία και ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα.
• Ο πόνος στη μέση είναι σπάνια σοβαρός σε νεαρή ηλικία και ο έλεγχος είναι συνήθως περιττός εκτός εάν τα συμπτώματα επιμένουν για πολλές εβδομάδες
• Ασθενείς με προειδοποιητικά σημάδια ή ασθενείς άνω των 55 ετών πρέπει να επισκεφθούν αμέσως έναν γιατρό.
• Η ενίσχυση των μυών του κοιλιακού τοιχώματος και της πλάτης με συγκεκριμένες ασκήσεις βοηθά στην πρόληψη των πιο κοινών τύπων πόνου στην πλάτη.
• Για τον πόνο στην πλάτη, συνήθως, επαρκής θεραπεία είναι να αποκλειστούν μέτρα που οδηγούν σε μηχανικές επιδράσεις στην πλάτη, να πάρουν παυσίπονα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να εφαρμόσουν μια κρύα ή ζεστή συμπίεση.
• Η παρατεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι και το τέντωμα μπορούν να επιβραδύνουν την ανάρρωση.
• Σε σοβαρές περιπτώσεις, όπως μη φυσιολογικές αισθήσεις και αδυναμία στα πόδια, μπορεί να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
• Τα κατάγματα συμπίεσης των σπονδύλων μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά (με τιράντες, αναλγητικά και ρινικό εκνέφωμα) ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, πιο επιθετικά με χειρουργική επέμβαση.